Reflecties
Woorden, ervaringen, herinneringen
Wat je hier leest, leeft door mij heen. Het zijn reflecties, ervaringen en herinneringen die willen landen in taal. Ik deel ze als poorten van herkenning, een veld waarin herinnering begint.
Ik voelde dankbaarheid in mijn hele wezen, en het leven antwoordde met synchroniteit
Wanneer je in verbinding bent met de flow van het leven, zie je de signalen die altijd al om je heen zijn. Misschien herken je ze zelf ook weleens, een toevallige ontmoeting, een liedje op het juiste moment, of een diep weten dat uitkomt. Voor mij voelen dit soort synchroniteiten als aanmoedigingen dat ik op de juiste weg ben.
Mens-zijn als heilig pad: Rust vinden midden in het gewone leven
Ik ben een mens. Vrouw, moeder, geliefde, zus en meer. Ik stel mijn veld beschikbaar zodat anderen zich erin kunnen spiegelen, herinneren waar ze staan, en van daaruit groeien. Laatst vroeg iemand me hoe ik daar de ruimte en rust voor heb gecreëerd. Dat deed me beseffen dat die ruimte er niet is omdat alles altijd rustig is, maar omdat ik het toelaat midden in het gewone leven. Ik woon in een huis waar kindersokken op mysterieuze wijze verdwijnen.
De modder is geen vergissing: De ontvouwing van de lotusbloem
De lotusbloem groeit niet uit helder water, maar uit de modder. Ook mijn reis ontvouwt zich laag voor laag. De modder is geen vergissing, maar de bedding van mijn bloei.
Herinneren vraagt geen haast: Ruimte om te zijn wie je al bent
Herinneren vraagt geen haast. De mind zoekt vaak naar methodes, naar zekerheid en stappenplannen. Maar jouw ware zijn vraagt niet om sneller en beter. Het vraagt om ruimte.
Langste dag van het jaar: Het licht vieren zonder vast te zitten aan rituelen
Het is de langste dag van het jaar, het feest van het licht. Je kunt dit op allerlei manieren invulling geven, opschrijven wat je wilt loslaten en dit aan het vuur geven, je verlangens te visualiseren, intenties uit te spreken of dankbaarheid te voelen voor wat is. Prachtige rituelen, die kunnen helpen om stil te staan bij wat je niet meer dient en wat je wenst. Ik geniet zelf ook van rituelen, maar ze zijn geen voorwaarde. Je bent al krachtig en heel, ook zonder ritueel.
Ware liefde is geen bestemming, het is een herinnering aan jezelf
Ware liefde is geen zoektocht naar een ander, maar een herinnering aan jezelf. De ander is niet de bron van liefde, maar een spiegel die je herinnert aan wat je al bent.
Magie van boeken: Als kind kon ik verdwijnen in boeken
Als kind verdween ik in boeken. Om te herinneren. Het ging niet om het lezen zelf, maar om het voelen van de energie die de boeken bevatten. De magie, de verwondering en de waarheid die ik daar vond, leefden al in mij.
De dans van de dramadriehoek: Hoe je stopt met de rollen van redder, aanklager en slachtoffer
Ik heb deze dans jarenlang gedanst, de dramadriehoek van redder, aanklager en slachtoffer. Tot ik besefte: ik hoef deze rollen niet meer te spelen. Daar begon mijn vrijheid.
Wat mijn vader me onbewust leerde
Hij leerde me niet door woorden, maar door doen. Wat mijn vader me doorgaf, was een onuitgesproken weten: begin waar je bent, met wat je hebt, en vertrouw dat je het gaandeweg leert.
Ervaring van licht: Op mijn zestiende verjaardag werd ik wakker in een koepeltent
Op mijn zestiende ervoer ik iets wat mijn leven veranderde: een aanraking door licht, zonder dat iemand mij aanraakte. Een herinnering aan wie ik werkelijk ben.